اسمش اینه که خونه نشینی یعنی بیکاری
فکر کنم این دیدگاه ناشی از یک فکر مردانه اس.که زن خونه دار رو یه زن بیکار تلقی می کنن و در طول تاریخ همین دیدگاه زن ها رو علی رغم میل باطنی شون کشونده توو خیابون و دیگه الانم نمی شه جمعش کرد.آقایون رو دعوت می کنم به مطالعه یک دوره نظریات جامعه شناسی پارسونز در این حوزه .
مردی که خانه داری رو بیکاری می دونه و خانم ها ی شاغل رو در مقابل همسرش تحسین می کنه نا خود آگاه با تحریک حس حسادت زنانه در همسرش استارت خروج از خونه رو برای خانومش می زنه و بستر ساز مسائل بعدی می شه .
بیایید به فرزندانمون آموزش بدیم خانه داری به معنای پلاسیدن و کپک زدن کنج خونه نیست .خانه داری و یا بهتر باشه بگیم به جای خانه داری بگیم مدیریت منزل در دلش همه نوع شغل دیگه ای داره.
مدیریت.معلمی.هتلداری.پزشکی.اقتصاد.علوم ارتباطات.دین.و ........
ما خانم ها ی خونه دار نه ما مدیران منزل به خدا مجمع الفضایلیم .ولی چون خودمون قبول نداریم و بعضا حال پرورش دادنشم نداریم خوب آتو می دیم دست بقیه که هر جوری می خوان از این خونه نشینیمون سوء برداشت کنن.
باید اصلاح رو از خودمون آغاز کنیم .
